Wiele osób pracując z systemami kontroli wersji miało do czynienia z SVN, które jest (a na pewno było) najpopularniejsze na rynku. Jednak w ostatnim czasie Git staje się coraz popularniejszy. Czym jest Git można przeczytać na Wikipedii.
Jak jednak rozpocząć przygodę z gitem. Przedstawię kilka najprzydatniejszych poleceń, które umożliwią nam codzienną pracę z Gitem.
Pierwszą ważną rzeczą jest ustawienie konfiguracji Git na naszej maszynie, co dokonuje się następującymi poleceniami:
git config --global user.name "Mariusz Tulikowski" git config --global user.email "[email protected]"
Gdy już mamy ustawioną konfigurację możemy dodać nasz projekt do repozytorium. Darmowe repozytoria (aczkolwiek w pełni publiczne) można stworzyć na GitHubie.
Wchodzimy więc do katalogu, gdzie znajduje się projekt, który chcemy dodać do repozytorium.
git init git add . git commit -m "komentarz"
Pierwsze polecenie zakłada nam lokalne repozytorium w katalogu projektu. Za pomocą drugiego polecenie dodajemy wszystkie pliki znajdujące się w katalogu, natomiast ostanie bierze nasze pliki z indeksu i włącza je do repozytorium.
Gdy chcemy dodac pojedynczy plik wystarczy wywołać polecenie:
git add mojplik.txt git commit -m "komentarz"
Istnieje opcja dodania parametru “-a” do polecenia git commit, dzięki czemu zostaną uwzględnione automatycznie wszelkie zmiany w projekcie.
Trzeba jednak tu zwrócić uwagę, że polecenie git commit dodaje zmiany do naszego lokalnego repozytorium, a nie tak jak to było w przypadku svn – do publicznego repo.
Aby wysłać nasze zmiany do publicznego repozytorium należy wywołać polecenie:
git push {adres repozytorium} master
Zapamiętanie tej składni może być problematyczne, więc możemy to sobie skrócić w ten sposób:
git remote add origin {adres repozytorium}
Origin jest ogólnie przyjętą nazwą dla głównego zdalnego repozytorium. Tak samo jak master jest ogólnie przyjętą nazwą dla głównej gałęzi w dowolnym repo.
Pozostaje jeszcze kwestia pobrania sobie repozytorium projektu, gdy np. chcemy pobrać projekt rozpoczęty przez inną osobę. W tym celu wywołujemy polecenie:
git clone {adres repozytorium}
Polecenie to stworzy nam klona repozytorium na naszej lokalnej maszynie. Tak więc wszystkie dokonywane i commitowane zmiany będą zapisywane w lokalnym repozytorium (tym sklonowanym), a opublikować je innym będzie można dopiero po wywołaniu git push.
Ostatnia kwestia to okresowe synchronizowanie się z publicznym repozytorium, do czego służy polecenie:
git pull {adres repozytorium}
Polecenie too ściąga i łączy repozytorium zdalne z naszą lokalną gałęzią bez pytania. Więc należy być przy tym dość ostrożnym.
jak przywrócic plik gdy już coś pójdzie nie tak?